วิธีฝึกน้องหมาให้อยู่ในบริเวณที่เรากำหนด

ยาวหน่อย แต่ลองอ่านนะค่ะ มีประโยชน์มากๆ

วิธีฝึกน้องหมาให้อยู่ในบริเวณที่เรากำหนดนั้น เป็น "วิธีฝึกคนเป็นจ่าฝูง" อีกหนึ่งรูปแบบที่สำคัญ โดยน้องหมาจะอยู่ในบริเวณนั้นจนกว่าเราจะอนุญาตให้เขาเดินออกมาได้ ถ้าไม่ได้รับอนุญาตก็เดินออกจากบริเวณนั้นไม่ได้

ในโลกของสุนัข สุนัขในฝูงจะมีขอบเขตที่อยู่ชัดเจน ซึ่งจ่าฝูงเป็นผู้กำหนดบริเวณ สุนัขลูกฝูงตัวอื่นๆจะไม่ออกนอกเขต หรือ สามารถเห็นได้ในการกำหนดบริเวณระหว่างแม่สุนัขกับลูกสุนัข ลูกสุนัขจะได้ไม่เดินไปบริเวณที่อันตราย

ในโลกของสุนัขในปัจจุบัน บางทีเราจะเห็นลูกสุนัขจรจัดวิ่งเล่นกันบริเวณฟุตบาททางเท้าแต่ไม่มีตัวไหนวิ่งไปที่ถนนเลย โดยที่ไม่มีคนไปคอยบอกคอยสอนมันว่า ห้ามลงถนนนะ ! เดี๋ยวจะถูกรถชน หรือไม่มีสุนัขจรจัดตัวไหนเดินตกท่อตาย เป็นต้น

สุนัขในฝูงจะมีการสั่งสอนกัน บอกกันถึงบริเวณที่ไปได้ ไปไม่ได้ ตรงนี้อันตราย หรือตรงนั้นเป็นที่ของสุนัขเจ้าถิ่นฝูงอื่น วิธีที่มันบ่งบอกกันและกันโดยใช้ท่าทาง สายตา การดัน การกัด (เบาๆ) สัญชาตญาณ การเลียนแบบตัวอื่น

เราสามารถนำวิธีตามธรรมชาติเหล่านี้ที่สุนัขใช้กัน นำมาดัดแปลงในวิธีแบบเราโดยที่อิงจากวิธีธรรมชาติของฝูงสุนัข เพื่อที่สุนัขจะได้เข้าใจ(เพราะมันเคยถูกแม่สุนัขสั่งสอนตั้งแต่มันเด็กๆ มันก็จะคุ้น และ เข้าใจได้) และได้ผลไวและถาวร โดยใช้ ท่าทางของเรา สายตา เสียง การสัมผัสโดยมือ ใช้สายจูงช่วยในตอนแรก และที่สำคัญ จิตใจเรา (คือห้ามใจอ่อน ยอมแพ้ หรือ ขี้เกียจ เราต้องตั้งใจจะทำจริงๆ)

สุนัขทุกตัวเข้าใจเรื่องอนาเขต ขอบเขต ถ้าเราบอกหรือกำหนดขอบเขตให้เขา เขาก็จะน้อมรับและเคารพสิทธิ์นั้นและจะประพฤติตัวดี ไม่ทำลายข้าวของ ไม่ขับถ่ายในขอบเขตที่เรากำหนดให้ แต่ถ้าเราไม่กำหนด น้องหมาก็ไม่ให้เรา มันก็จะถือว่าขอบเขตนั้นเป็นของมัน มันจึงทำตัวอิสระ ไม่เชื่อฟัง ไม่เคารพ บางทีขับถ่ายด้วย
ถ้าเราอยากให้น้องหมาทำตัวดี ไม่ถ่าย ไม่ทำลายในบริเวณใดบริเวณหนึ่ง หรือไม่ให้เข้าไปในบริเวณใดบริเวณหนึ่ง เราต้องอ้างสิทธิ์ในบริเวณนั้นๆ เมื่อไหร่ที่ตรงนั้นเป็นของเรา เราจะสั่งและควบคุมน้องหมาได้ดี

ต้องจำไว้ว่า ถ้าจะเป็นจ่าฝูง ต้องเป็น 100% กฎต้องเป็นกฎ ขอบเขตกำหนดตรงไหนก็ตรงนั้น ไม่มีการทำบ้างไม่ทำบ้าง ไม่มีการต่อลอง ไม่มีการติดสินบนน้องหมา ไม่มีวันหยุด ไม่มีเวลาพัก
เช่น เราห้ามไม่ให้ขึ้นโซฟา แต่คนในบ้านให้ขึ้นโซฟาได้ นั้นคือกฎไม่เป็นกฎแล้ว น้องหมาก็จะขึ้นโซฟาอิสระตามใจมัน เราจะห้ามยาก ทวงยากกว่าเดิมอีก
วิธีที่เรายังรักษาสิทธิ์ในโซฟานั้นอยู่ ทุกครั้งเราหรือคนอื่นๆในบ้านต้องเป็นคนออกคำสั่งให้น้องหมาขึ้นโซฟา (ไม่ใช่ขึ้นเองตามใจมัน)และสั่งให้ลงจากโซฟาได้ นั้นคือเรายังคงเป็นเจ้าของโซฟานั้น เรายังคงเป็นจ่าฝูงอยู่ น้องหมาก็จะเคารพโซฟานั้น (เพราะโซฟาเป็นของเราไม่ใช่ของมัน) มันก็จะลงตามเราบอก ไม่ขับถ่ายบนนั้น ไม่ทำลาย ไม่กัดเราหรือสุนัขตัวอื่นเพราะหวงหรือแย่งโซฟากัน

สุนัขที่หวงอนาเขต หวงถิ่น หวงโซฟา หวงที่นอน นั้นคือมันเป็นเจ้าของสิ่งของนั้น บริเวณนั้น มันก็มีสิทธิ์ที่จะปกป้องดินแดนมัน มันก็จะแสดงออกโดยการเห่า ขู่ หรือกัด คนหรือสุนัขตัวอื่นที่เข้าใกล้บริเวณของมัน ซึ่งเป็นสัญญาณอันตรายไม่ควรให้สุนัขมีพฤติกรรมแบบนี้ จะแก้ได้ก็คือ สิ่งของที่เป็นของมัน บริเวณที่เป็นของมัน ต้องกลายมาเป็นของเรา โดยเราต้องอ้างสิทธิ์ในพื้นที่ สิ่งของนั้นๆ เมื่อมันเป็นของเราแล้ว เราก็จะสั่งและควบคุมสุนัขได้ มันก็จะไม่ทำตัวก้าวร้าว และจะปรพฤติตัวดี (เพราะมันเสียสิทธิ์ไปแล้ว) และจะเคารพบริเวณนั้นๆด้วย
บางท่านอาจมีประสบการณ์ น้องหมาไม่เชื่อฟัง ทำลายข้าวของ หวงที่ หวงบ้าน หวงโซฟา หวงต่างๆนานา แล้วเราสอนอะไรก็ไม่เชื่อ ไม่ฟังไม่สนใจ นั่นคือของหรือบริเวณนั้นยังเป็นของมัน มันก็มีสิทธิ์ที่จะทำตามใจมันอย่างอิสระ แต่เมื่อไหร่ของสิ่งนั้นบริเวณนั้นเป็นของเรา ปัญหาต่างๆก็จะหมดไป

ประโยชน์
1. อยู่ที่บ้าน เราสามารถกำหนดบริเวณให้น้องหมาอยู่ มีประโยชน์เมื่อเราจำเป็นต้องเดินไปห้องอื่นๆของบ้าน แต่ไม่ต้องการให้น้องหมาตามเราไป ซึ่งน้องหมาจำเป็นต้องอยู่อีกห้องหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของบ้านตามลำพังปราศจากการควบคุมดูแลจากเรา แต่เรายังสบายใจว่าน้องหมาจะไม่เดินเตร็ดเตร่ไปทั่ว กัดนู่นกัดนี่ หรือเดินไปในบริเวณที่เราไม่ต้องการให้เขาเข้าไป

2. เป็นการป้องกันไม่ให้น้องหมาเข้าไปในส่วนใดส่วนหนึ่งที่เราไม่อนุญาต หรือในเขตที่เราหวงแหนเป็นพิเศษ เช่น สวนสวย แปลงดอกไม้

3. สามารถกำหนดบริเวณหน้าประตูบ้าน หรือ ประตูรั้วที่ติดถนน โดยที่เราไม่ต้องการให้น้องหมาวิ่งสวนประตูออกไป แม้ประตูจะเปิดอยู่ก็ตาม จะออกได้ก็ต่อเมื่อเราเป็นคนอนุญาต เพื่อความปลอดภัยสำหรับน้องหมา จะได้ไม่วิ่งออกประตูไปแล้วถูกรถชน

4. ไปในสถานที่อื่นๆ นอกสถานที่ หรือไปบ้านญาติ บ้านเพื่อน โดยที่เราต้องการให้น้องหมาเราอยู่ในบริเวณจำกัด และควบคุมเขาได้

5. เป็นวิธีที่สามารถป้องกัน และแก้ปัญหาสุนัขมีพฤติกรรมก้าวร้าวอันเนื่องมาจากหวงถิ่น หวงของ ได้

วิธีแก้ ไม่ยาก มีแค่ ตัวเรา / 2 มือ /และสายจูง (เริ่มแรก) / และจิตใจที่เข้มแข็งไม่ใจอ่อน

1. ให้น้องหมาออกกำลังให้เหนื่อยก่อน เพื่อให้การแก้ปัญหาพฤติกรรมง่ายขึ้น เร็วขึ้น




2 ให้น้องหมามาอยู่ในพื้นที่ที่กำหนด ถ้าน้องหมาจะเดินออกนอกพื้นที่ให้ใช้ท่าทางกันไว้ (เหมือนการต้อน) ร่วมกับการใช้มือห้าม และให้เสียงร่วมด้วย เช่น ชูว์ หรือ เฮ้ หรือ อ๊ะ




3 ถ้าใช้เสียงแล้วยังไม่สำเร็จ ใส่สายจูงสุนัข และกระตุกสั้นๆ เร็วๆ หนึ่งทีแล้วคลาย เวลาเขาจะเดินออกมานอกพื้นที่ที่กำหนด ทำจนกว่าเขาจะไม่ออกมาอีก



4 หรือแทนการกระตุกสายจูง ให้ใช้การสัมผัสตัว แทนก็ได้
ให้สะกิดหนักแน่น เร็วๆ ไปบริเวณข้างคอ หรือหัวไหล่น้องหมา เวลาเขาจะก้าวออกนอกพื้นที่ ทำจนกว่าน้องหมาจะไม่ออกมาอีก



5 ถ้าการอ้างสิทธิ์ในพื้นที่ครั้งนี้สำเร็จ น้องหมาจะไม่พยายามออกนอกพื้นที่อีก แม้เราเดินออกมานอกบริเวณนั้นๆ น้องหมาก็จะไม่ออกมาจากพื้นที่ที่กำหนด แต่ในครั้งแรกๆยังคงต้องเฝ้าดูอยู่ และเตือนทุกครั้งที่เขาจะก้าวออกมาอีก คราวนี้เขาอาจแค่ลองเชิงว่าเราเอาจริงไหม แน่จริงไหม คราวนี้อาจใช้แค่เสียงเตือนอย่างเดียวก็น่าจะพอ แต่เราต้องห้ามพลาด




เขาจะออกนอกเขตได้ก็ต่อเมื่อเราอนุญาติเท่านั้น จะทำให้เราสั่งเขาได้ง่าย เช่นถ้าต้องการให้เขาเข้ามาในห้องนี้ เขาก็จะเข้ามา พอสั่งให้ออกจากห้องเขาก็จะออกตามเราสั่ง

www.dogthailand.net


ที่มา
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yojajiji&month=06-2009&date=13&group=6&gblog=39